اطفال

از وقتی مراحل اداری برای دفاع رو شروع کردم, به ازای هر امضایی که میگیرم و فکر میکنم دیگه تموم شد, ی فرم دیگه بهم میدن که چندتا امضا میخواد, به ازای هر فرمی که تکمیل میکنم و با هزار بدبختی وسط کرونا امضا جمع میکنم, چند تا فرم بهم میدن! ی زنجیره عجیبیه , الان حس میکنم این فرمی که چهارتا امضا میخواد اخرین فرمم, خدایااا اخری باشه اطفال...

تو اورژانس امام رسم بود رزیدنتا باهات دوست میشدن, اگه خیلی خوب تحت امرشون بودی, سعی میکردن یه جایزه بهت بدن. جایزه من این بود که برام بخیه کنار میذاشتن اطفال...

وقتی اقای مدیر تمام معادلات رو بهم میزنه.

به وقت تسویه حساب ...

امروز روز عجیبی بود, با اینکه سخت بود اما شیرین بود, کارها تا حدودی پیش رفت. هی بقیه اصرار میکردن برو فردا بیا, هی من صبوری کردم, انگار دست غیب کارها رو پیش می برد. البته من هنوز فارغ التحصیل نشدم, یک هفته دیگه باید پیگیری کنم ببینم نمره هام چک شد یا نه و بعد از اون برم ببینم چه باید کنم. 

پایان نامه رو هم تا حدودی ویرایش کردم, البته خودم که نه, سپردم به یه ادم اهل فن.

به وقت شکر گزاری ....

خوشبختی یعنی بعد ۷ سال امتحان دادن و نمره نگاه کردن, سامانه بگه حساب کاربری شما فعال نیست.

چه دنیاییه ی روز ارزو داشتم دانشجوی پزشکی بشم و سامانه رو باز کنم و اسمم رو به عنوان دانشجوی پزشکی ببینم, اما الان حدود ۶ ماهه که ارزوم این بود که تموم شه.